TC devletinin inkarcı ve katliamcı yüzü bugün T. Kürdistanı’nda tüm vahşetiyle yaşanırken, aynı geleneğin parçası olan, Aleviler üzerindeki baskılar da devam ediyor. Nitekim Gurgûm’un Pazarcık Aşağı Terolar Köyü’nde 26 Mart 2016 tarihinde yapımına başlanan AFAD Suriyeli Mülteci Kampı bu anlayışın devamıdır.
26 Mart tarihinden 3-4 ay önce konuşulmaya başlanan AFAD Kampı’nın, yapımı hız kazanınca halk da direnişe geçerek kampın yapımına karşı çıkmıştı. Bölgenin çoğunlukla Alevi köylerinden oluşması ve kampa bölge nüfusuna yakın sayıda mülteci yerleştirilmek istenmesi yapılacak olan kampın amacının masum olmadığı şüphelerini kuvvetlendirdi. Yapılması planlanan mülteci kamplarının sadece Gurgûm’da değil, Meletî ve Sivas’ta da Alevi köylerinin yakınlarına kurulmak istenmesi bu şüphelerde haksız olunmadığının bir göstergesidir. TC devletinin kirli tarihinden de bilindiği üzere Alevileri inkar ve asimile politikaları geçmişten günümüze yoğun bir şekilde uygulanmaktadır. Maraş Katliamı’nda ağır acılara tanıklık eden bölge halkı, olası bir Alevi-Sünni çatışmasının körüklenmeye çalışıldığını düşünüyor.
AFAD Kampı’nın, yapımına başlanınca direnişe geçen halka jandarma saldırmış ve halkı kendi topraklarından çıkartmıştı. Hal böyle olunca alanın 1 km aşağısına çadırlarını kurarak direnişe devam eden halk, bu sefer de 3 Nisan tarihinde jandarma saldırısına maruz kalmıştı. Yapılan saldırıda jandarmanın çadırları yakmasıyla birçok kişi yanma tehlikesi geçirmiş, biber gazından etkilenerek hastaneye kaldırılan Mor Ali Kabayel yapılan müdahalelere rağmen kurtarılamamıştı. Gurgûm’un Alevi halkı bu olaylarla birlikte devletin katliamcı yüzüyle bir kez daha karşı karşıya geldi.
Mesele ırkçılık değil
Çadırlarda direnen halk defalarca savaştan kaçan, acılar yaşayan mültecilerle bir dertlerinin olmadığını belitti. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Maraş Şube Başkanı, “Bizim derdimiz mültecilerle değil. Oradaki savaşta mağdur edilerek, yerlerinden yurtlarından edilmiş o mazlum halklarla bir sorunumuz yok. Mülteci olmanın ne demek olduğunu bu coğrafyada Pazarcık, Elbistan, Nurhak’taki Alevi Kürt yurttaşlar iyi bilirler. Yıllarca mülteci olduk başka ülkelerde. Biz yer seçiminin yanlış olduğunu düşünüyoruz” diyerek direnişlerinin nedeninin Suriyeli mülteciler olmadığını belirtti.
Sivricehöyük muhtarı Mehmet Caner ise, “O insanları affedersiniz hayvan bağlar gibi kapatacaklar. Çalışmayan kadınlar, çocuklar dışarı hiç çıkmayacak mı? Kapıya cihaz, etrafa tel yapılacak deniyor” diyerek muhtaç mültecilerin yerleştirilecekleri kampın şartlarını anlatmaya çalıştı. Bunların üzerine son günlerde Türkiye’de oldukça fazla gündem olan, Suriyeli mültecilere vatandaşlık verme konusu ortaya atıldı.
Kendi çıkmazlarının ve oy kayıplarının açığını bu şekilde kapatmaya çalışan devlet çirkin politikalarıyla halkı yok saymaya devam ediyor. Direnişin en ön saflarında duran kadınlar, kampın yapılacağı alanın birçok köyün ortak merası olduğunu belirtiyor, tarım arazilerinin ve otlaklarının devlet tarafından bu şekilde talan edilmesinin sebeplerini soruyor. Soruya cevap vermeye çalışılacak olunursa; bölge halkının tek geçim kaynağı olan tarım ve hayvancılığın bitirilmesi ve bölgeye getirilecek olan Suriyeli Sünni mülteciler yoluyla olası bir Alevi-Sünni çatışmasına ortam hazırlanarak bölge halkının zorunlu göçüyle veya katliama uğramasıyla bölgenin demografik yapısının değiştirilmek istendiği sonucuna varılıyor.
Halklar direnişten vazgeçmeden birleşmeli
Direnişe verilen desteği kesmeye çalışmak için, bölgeye gelen insanlar jandarma tarafından durdurularak bölgeye girişleri engellendi. Son olarak ezilen halk ve sınıfların direnişlerini her alanda ezmeye çalışan sistemin devleti 11 Temmuz tarihinde jandarmayı, sabah saatlerinde direniş alanına sokarak çadırları söktü. Devletin, Alevilere yönelik saldırıları, T. Kürdistanı’nda yürüttüğü kirli savaş politikaları ve ülkenin batısında başlattığı yasak, gözaltı ve tutuklamaların hız kesmeden devam ediyor olması, bu direnişlerin büyümesi ve halkın birleşmesi gerekliliğinin göstergesidir.
