Yaklaşık 60 gündür direnişte olan Gürsoy Me-par işçilerine Bursa DDSB olarak bir ziyaret gerçekleştirdik. Direnişteki işçilerin bizi oldukça sıcak karşıladığı direniş alanında süreçle ilgili bir söyleşi gerçekleştirdik. Bizim orada olduğumuz sırada Gürsoy Me-Par Nakliyat firmasının sahibi Galatasaray eski yöneticisi Ergün Gürsoy’un da orada olduğunu öğreniyoruz. Direnişteki işçiler buraya ayda bir anca gelen Ergün Gürsoy’un ziyaretlerinin sıklaştığını belirtirlerken periyodik olarak ”Me-par’a sendika halaylarla girecek! Susma haykır Sendika Haktır! Direne direne kazanacağız!” sloganlarını yüzlerini Me-Par Nakliyat’a dönerek atmayı ihmal etmiyorlar. Bizde sloganlara ortak oluyoruz. Fabrika müdürü Vural İştaş’ın artık kimseyi işten çıkarmaya cesaret edemediğini, çıkarmaya kalkarsa çıkarılan işçinin direnişçi sayısını arttırmaktan başka bir şey yapmayacağını söylüyorlar ve Vural İştaş’ın hakaretlerinin iki genç işçi arkadaşın duvarına toslayarak mahkemelik olduğunu, artık kimseye hakaret etmeye cesaret edemediğini söylüyorlar. Bunu da bu iki arkadaşın geri adım atmamasına bağlıyorlar. Bu da haliyle diğer işçilere örnek oluyor diye de ekliyorlar. Gücünü belindeki silahtan alan fabrika müdürünün olayı kisişelleştirdiği ve eninde sonunda Me-par Nakliyat’a sendikanın girişini hüzünlü gözlerle izleyeceğini söylüyorlar.
17 Aralık mahkeme gününe kadar direniş seyrinin bu şekilde gideceğini tahmin ettiklerini söyleyen işçiler artık içeride sendikalı olduğu bilinen işçilere baskı yapılamadığı, işten çıkartılamadığı en fazla işten belirli aralıklarla uzak tutulamaya çalışıldığını söylüyorlar.
Bizler işverenlerin bu tip davranışlarının sınıf çelişkisinden dolayı olduğunu uygun bir dille anlatmaya çalışırken, işçilerin olayları fabrika müdürü temel alarak konuşmasını burada veya başka bir fabrikada olup biten her şeyin tamamen patronların elinde olduğunu ve her ne kadar işçilere sempatik görünmeye çalışsalar da bütün bu baskı ve zulmün temel sebebinin patronlar olduğu söylüyoruz Me-par işçilerine…
İşçilerin yanından ayrılırken, sendikalaşma oranının %10’ların altında olduğu gerçekçiliğini bir an bile akıldan çıkarmadan en gerici sendikalarda bile çalışmamız gerekliliğinin farkında olarak; taşeronlaşmanın ve iş katliamlarının her geçen gün yoğunlaştığı ülkemizde sendikalara düşmanca yaklaşıp ”çocukluk hastalığı”na yakalanmadan sınıf siyasetini sınıfın bizzat içerisinde öğrenilebileceği gerçekliğiyle işçilerin yanından bir daha geleceğimizi söylerek ayrılıyoruz.
Bursa DDSB
